Animo

Details over het schip Animo, BHS nummer 11723

Algemene gegevens

BHS-nummer Scheepsnaam Type schip Gebouwd van Bouwjaar Werf Plaats van de werf 11723 Animo tjalk ijzer in 1899 – Vierverlaten

Gebied en vracht

Oorspronkelijk vaargebied Oorspronkelijk soort vracht Huidige ligplaats – – Onbekend

Illustraties:

Klik op de thumbnail voor een grotere illustratie (opent in een nieuw venster).

Klik op de thumbnail voor een grotere illustratie (opent in een nieuw venster).

Maten

Lengte Breedte Diepgang Holte Tonnage Hoogte mast 26 m 80 cm 5 m 25 cm 1 m 35 cm 2 m 20 cm – 19 m 00 cm

Brandmerken:

Gegevens van het kadasternummer (brandmerk) “1498 B Gron 1931”

Brandmerk Naam eigenaar (vlgns kadaster) Naam schip (vlgns kadaster) Bijzonderheden 1498 B Gron 1931 - - -

Motoren:

Merk Type Serienr. Bouwjaar Nieuw of gereviseerd? Jaar geplaatst Jaar afgedankt Sole SFN 160 – 1997 – – –

Merk Type Serienr. Bouwjaar Nieuw of gereviseerd? Jaar geplaatst Jaar afgedankt Sole 6 cyl. – 1999 – – –

Verhalen over dit schip:

Hoewel we al vele jaren lid zijn van de club hebben we nooit ons schip officieel aangemeld. We vinden de vereniging een goede zaak maar zijn zelf niet zo'n origineel-freak. Wij willen gewoon lekker varen op een veilig en comfortabel schip. Waar dat in strijd is met originaliteit kiezen we voor onze veiligheid en comfort. Zo is het schip al spoedig voorzien van een 90cm hoge railing en is het schip met twee masten opgetuigd in plaats van een. Dat maakt de zaak een stuk handzamer en dus veiliger. We hebben overigens nog wel een houten luikenkap maar daaronder bevindt zich wel degelijk een stevig en waterdicht stalen dek. De lengte van het schip komt ook niet overeen met de oorspronkelijke maat. Het schip is gebouwd met een lengte van 23 meter. Het schip is vervolgens diverse malen verlengd. Vlak voordat wij het schip kochten in 1980, was de lengte nog 41 meter. Het schip is toen door de omstreden handelaar Beimer verkort tot de huidige maat. Dit met de bedoeling het schip weer te kunnen verkopen voor de charter of iets dergelijks. Alles van enige waarde was er dan ook uit- of afgesloopt. Dus geen motor maar zelfs ook geen schroefas, stuurwiel eraf, etc. Alles gestolen volgens Beimer. Maar goed, bij Van de Belt in West Graftdijk werd een DAF 575 geplaatst (met turbo). Daarna hebben we alles wat er verder nog op of aan zat eraf gesloopt behalve de opgelaste opboeiing. Na een jaar of 5 verbouwen hebben we de masten geplaatst en de zwaarden eraan gehangen. Het daarop volgende seizoen gingen de zeilen (van De Boer uit Numansdorp) erop. Sindsdien worden er veel weekenden en vakanties mee gevaren. De korte tochten spelen zich vooral af op het Markermeer, maar zodra we wat meer tijd hebben gaan we het Wad op, als het even kan ook het Duitse Wad. Een lange vakantie hebben we een rondje om het Deense Fnen gevaren. Een absolute must voor iedere platbodemzeiler (uiteraard ook voor iedere watersporter). Veel ruimte en vriendelijke mensen en vooral prima vaarwater. Zelfs het Kieler Kanaal is soms goed te bezeilen en is dan veel minder saai. Tot onze verbazing vernamen wij in 1991 uit de krant dat ons schip op de gemeentelijke (Haarlemse) monumentenlijst was geplaatst. Spoedig daarna kregen we een brief waarin ons werd uitgelegd wat de gevolgen voor ons waren en welke procedure we moesten volgen om weer van die lijst af te komen. De voornaamste beperking betrof het varen: een monument wat niet te bezichtigen is kan niet op de lijst. Daarom hebben we maar weer gevraagd om van de monumentenlijst afgeschreven te worden. Uiteindelijk begreep ook de gemeentelijke monumentendienst dat schepen moeten varen. Nu mogen we gewoon varen wanneer we willen maar we moesten wel beloven dat we niet meer dan een half jaar achter elkaar weg zouden zijn. Een echt monument dus ons schip, hoewel het lang niet allemaal origineel is. Het ging de monumnentencommiessie om het originele silhouet. Het is ons dan ook verboden om een tweede verdieping op het schip te plaatsen. Alles bij elkaar wel vermakelijk omdat dezelfde gemeente 10 jaar eerder ons had bevolen het schip uit de stadswateren te verwijderen! Het kan dus verkeren en zo hoort het ook in de oude scheepvaart. Het bleek na 18 jaar varen met de DAF uit 1956 dat ook deze dingen een eindig bestaan kennen. Ondanks een aantal ingrepen bleek het niet goed meer mogelijk om de oude DAF zover te krijgen dat de blauwe walm uit de uitlaat enigzins dragelijk dragelijk was voor andere havenliggers. We hebben de DAF via het roefdak naar zijn finale bestemming geheven en hebben een gloednieuwe Sole diesel er in laten bouwen bij scheepswerf de Rietpol in Spaandam west. Eigenlijk een gokje omdat er niet zoveel Sole's van deze maat rondvaren in Nederland. De eerste 20 motoruren zijn evenwel zonder mankeren verlopen. We hebben nog contact met twee oude schippersfamilies die geruime tijd op dit schip gevaren hebben. De laatste vrachtschipper vaart nog steeds in de binnenvaart met een schip dat ook weer Animo heet (lekker makkelijke naam over de marifoon in binnen- en buitenland). Als we elkaar ergens tegenkomen wordt er feestelijk aan de toeter getrokken en vragen we over en weer of alles OK is en vervolgen dan gewoon weer onze wegen. Met Kerst sturen we altijd een kaartje.