Schavuit

Details over het schip Schavuit, BHS nummer 11380


Algemene gegevens
BHS-nummer Scheepsnaam Type schip Gebouwd van Bouwjaar Werf Plaats van de werf
11380 Schavuit Groninger tjalk ijzer in 1887 G&H Bodewes Hoogezand (Martenshoek)
Gebied en vracht
Oorspronkelijk vaargebied Oorspronkelijk soort vracht Huidige ligplaats
Eerst het wad, later turfvaart van Hoogeveen naar Alphen a/d Rijn, maar ook 'wilde' vaart. Voornamelijk turf Rotterdam en omgeving, Waterweg en Z-H eilanden
Korte geschiedenis van dit schip
Deze tjalk is gebouwd op de werf van Bodewes voor schipper Roelof Snijder. Het is één van de eerste ijzeren schepen van deze werf en de oudste varende zeetjalk van Nederland.

De eerste schipper gebruikt het schip waarschijnlijk voor de vaart op het Wad. In 1903 wordt het schip eigendom van Siger Seinen. De familie Seinen zal het schip onder de naam "Koophandel" tot 1965 in bezit hebben. De vracht bestaat voornamelijk uit turf, wat wordt vervoerd van Hoogeveen naar Alphen aan de Rijn. In 1909 wordt het schip met 3 meter verlengd tot 24,60 m.

In 1938 wordt er een motor in het schip geplaatst. Het tuig blijft echter op het schip staan en zeilen blijft mogelijk tot na de Tweede Wereldoorlog. Dan wordt ook de mast verwijderd, de den verlengd en komt er een stuurhut op het schip.

Nadat het schip in 1965 uit de vaart is genomen, vervalt het tot een erbarmelijke staat. Het lege casco wordt in Groningen gebruikt als opslagplaats voor oude rommel.

Eind jaren '70 wordt het schip weer onder zeil gebracht onder de naam "Vrouwe Jesje". Latere eigenaars noemen het schip "Cui Bono", "Schavuit van Waterland"; en "Schavuit".

Het schip is voor zover bekend de oudste nog zeilende zeetjalk van Nederland.

(meer informatie en photos op de Web site www.schavuit.net)
Illustraties:
Klik hier voor de afbeelding

Klik op de thumbnail voor een grotere illustratie (opent in een nieuw venster).
Klik hier voor de afbeelding Schavuit 2006
Gemaakt op/in: Pinksteren 2006
Copyright © voorbehouden aan de eigenaar van deze afbeelding.


Klik op de thumbnail voor een grotere illustratie (opent in een nieuw venster).
Klik hier voor de afbeelding Hooi voor de Amsterdamse stallen
Gemaakt op/in: 1910/1911
Foto: onbekend.
Creative Commons Licentie

Klik op de thumbnail voor een grotere illustratie (opent in een nieuw venster).
Klik hier voor de afbeelding De Koophandel (jaren 20)
Gemaakt op/in: Jaren 20


Klik op de thumbnail voor een grotere illustratie (opent in een nieuw venster).
Klik hier voor de afbeelding 4 foto's van de Koophandel
Gemaakt op/in: Na de oorlog


Klik op de thumbnail voor een grotere illustratie (opent in een nieuw venster).
Klik hier voor de afbeelding Turf laden in Hoogeveen
Gemaakt op/in: Vermoedelijk periode voor 1930
Creative Commons Licentie

Klik op de thumbnail voor een grotere illustratie (opent in een nieuw venster).
Klik hier voor de afbeelding De koophandel met stuurhut als motortjalk
Gemaakt op/in: Jaren 60


Klik op de thumbnail voor een grotere illustratie (opent in een nieuw venster).
Websites:
Dit schip komt voor op de website:
(tip: Klik op onderstaande link. De website opent dan in een nieuw venster.)
http://www.schavuit.net
Beschrijving Trefwoorden Bijzonderheden
- Historie, restauratie, vernieuwing, enz. -
Maten
Lengte Breedte Diepgang Holte Tonnage Hoogte mast
24 m 60 cm 4 m 78 cm 0 m 80 cm 2 m 18 cm 128,243 ton 18 m 00 cm
Brandmerken:
Gegevens van het kadasternummer (brandmerk) “53 B Arnh 1928”
Brandmerk Naam eigenaar (vlgns kadaster) Naam schip (vlgns kadaster) Bijzonderheden
53 B Arnh 1928 Geanonimiseerd. Alleen zichtbaar voor LVBHB-leden. Koophandel -
Motoren:
Merk Type Serienr. Bouwjaar Nieuw of gereviseerd? Jaar geplaatst Jaar afgedankt
Perkins 6.354 1965 Gereviseerd 1978
Verhalen over dit schip:
Geschiedenis van de Schavuit
De 'Schavuit' werd in 1887 op de werf van Bodewes (Martenshoek, Groningen). Het is niet bekend voor wie het schip gebouwd werd. Het was zeker een vooruitstrevende schipper. Een ijzeren schip was een noviteit en de afmetingen waren enorm.
De eerste schipper gebruikte het schip waarschijnlijk voor de vaart op het wad. Waarschijnlijk al in de 19e eeuw wordt het schip eigendom van de familie Seinen. De vracht bestaat voornamelijk uit turf, wat wordt vervoerd van Hoogeveen naar Alphen aan de Rijn. Rond 1909 wordt het schip met 3 meter verlengd tot 24.60 m. Ook wordt de houten roef vervangen door een stalen roef. Aan de gebruikte materialen is af te leiden dat deze conversie werd uitgevoerd door de firma Boot te Alphen aan de Rijn.
Tot ca 1930 wordt er gevaren op de zeilen, maar dan wordt er een ruwolie motor in het schip geplaatst. Het tuig blijft echter op
het schip staan en zeilen blijft mogelijk tot na de 2e wereldoorlog. Dan wordt ook de mast verwijderd, wordt de den verlengd en komt er een stuurhut op het schip. Nadat het schip uit vaart wordt genomen vervalt het tot een erbarmelijke staat. Het lege casco wordt in Groningen gebruikt als opslagplaats voor oude rommel.
Alle waardevolle onderdelen, zoals de lieren en zelfs de schroef worden verkocht. Eind jaren '70 heeft het Groninger Scheepvaartmuseum plannen om het schip aan de collectie toe te voegen. Zo ver zal het echter nooit komen; een week eerder wordt het schip verkocht en weer onder zeil gebracht onder de naam 'Vrouwe Jesje'. Latere eigenaars noemen het schip 'Cui Bono' en 'Schavuit van 't Waterland'. De huidige eigenaar is Joost Geerdink uit Rotterdam.
Het schip is nu de oudste nog varende zeetjalk van Nederland.
Hoewel het schip al in vergaande mate is gerestaureerd, blijft er nog genoeg te doen. Zo ontbreken momenteel nog de kluiver en de kluiverboom (uitgevoerd 2006). Deze verfraaien niet alleen het stoere uiterlijk van een tjalk, maar ze leveren ook een broodnodige bijdrage aan de zeileigenschappen van het schip. Ook zal het schip in de toekomst weer worden voorzien van een houten luikenkap en zal de machinekamer ingang uit het zicht worden gebracht. Ook de ramen in de roef zijn vergroot en van later datum en zullen worden vervangen.
Bijzonderheden
Varend Monument